Waarom Pauw en Witteman geen onderzoeksjournalistiek bedrijven.
Datum: 02-12-2012, 10:07 uur
Bij P&W staat de praatstoel voor Ed Nijpels altijd klaar. Ook toen deze week alles al was gezegd over de inkomensafhankelijke zorgpremie. Een groot deel van het kijkerspubliek luistert graag naar Nijpels. Dat gold ook voor de andere gasten aan tafel; op Frits Wester na allemaal VVD-coryfeeën. Die gunden hun oude voorman graag de vloer. Tenslotte had de helft van het kiezersvolk in de voorafgaande dagen de partij de rug toegekeerd; het elan van Nijpels kwam als geroepen. Ook de heren Pauw en Witteman legden de causeur geen strobreed in de weg.
Nijpels kon de aan hem beschikbaar gestelde zendtijd voor politieke partijen optimaal benutten omdat P&W haar journalistieke werk niet deed. Zelfs Witteman maakte geen gewag van het een paar dagen daarvoor verschenen rapport van de commissie “Operatie Schoon Schip”. Die commissie deed onderzoek naar de Noord-Hollandse vastgoeddrama’s. Daar lezen we dat pogingen van gedeputeerde Hooijmaijers strandden om een Noord-Hollands statenlid te bewegen mee te werken aan een investering van het inmiddels failliete Econcern. Toen werd naar het zware middel Nijpels gegrepen. Zelfs Nijpels, commissaris van dat bedrijf, slaagde er niet in om partijgenoot en statenlid Post op andere gedachten te brengen. Post moest flink uithalen om Nijpels’ druk te kunnen weerstaan. Haar moed werd beloond; naar nu blijkt is Nederland een fiasco, groter dan Landsbanki, bespaard gebleven!
Nijpels is door de zich als journalist afficherende gastheren over deze affaire niet aan de tand gevoeld. Toch was er sprake van een kans voor open doel: simpel vragen naar zijn beweegredenen om collegae partijgenoten te overreden publiek geld te gaan inzetten voor zakelijke belangen.
P&W lijkt zo gefocust op de instandhouding van een vaste kring aan tafelheren dat bedrieglijke amusementswaarde het wint van faire onderzoeksjournalistiek.
Stoppen van P&W lijkt de gedroomde besparingsoptie binnen het publieke bestel.
Arie Molenkamp RO
Volgende bericht
De visitekaartjes van de ADR.
Vorige bericht
De hardleersheid van de politiek als het om belangenverstrengeling gaat.