Internal Auditing en Public Auditing

De term Internal Auditing omvat zowel “public auditing” als “auditing binnen private organisaties” ofwel “auditing management control”. Ook “operational auditing” valt hieronder; een term die aanvankelijk in Nederland veelvoudig werd gebruikt om het nieuwe vakgebied duidelijk te kunnen onderscheiden van de functie van de interne accountant.

Bij het zetten van de eerste schreden op het vak van internal auditing waren het vooral industriële organisaties, in het bijzonder Shell, waar de internal auditfunctie in haar managementkundige betekenis werd doorgevoerd. Geleidelijk aan volgden andere organisaties in de industriële en dienstverlenende sector. Binnen de financiële sector is de transformatie van interne accountantsdienst naar de managementkundige auditaanpak eerst in het afgelopen decennium op gang gekomen; in veel situaties ging dat gepaard met het outsourcen van de accountantscontrole. Binnen de centrale overheid hebben de meeste departementen de managementkundige benadering van internal auditing midden jaren negentig van de vorige eeuw ingezet. Voor provincies, waterschapen en gemeenten kwam omstreeks het jaar 2005 wetgeving tot stand om de betreffende overheden te verplichten “collegeonderzoeken” te laten uitvoeren. Het begrip public auditing is omstreeks het jaar 2000 ontstaan en wel met de oprichting van de Kenniskring Public Auditing (KPA).